Πηγή Φωτογραφιών: Pexels και Google Images
«Διωγμένος» από τα σαλόνια των ευγενών και θαυμαστής των οίκων ανοχής και των κακόφημων καπηλειών, ο Τουλούζ - Λωτρέκ υπήρξε ο πατέρας της αφίσας κι ένας από τους σημαντικότερος εκπροσώπους του μετα-ιμπρεσιονιστικού κινήματος.
Ο Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ είναι ένας από τους πιο καταξιωμένους και πετυχημένους στο χώρο της τέχνης ζωγράφους, παγκοσμίως, όπως επίσης και χαράκτης, εικονογράφος και σχεδιαστής.
Οι δημιουργίες του απεικονίζονται με μια ιδιαίτερη καλλιτεχνική ματιά, καθώς ήθελε να αναδείξει τη νυχτερινή ζωή στα καμπαρέ του Παρισιού, όπως το Μουλέν Ρούζ στα τέλη του 19ου αιώνα, με ένα πιο κομψό, σύγχρονο και μερικές φορές παρακμιακό τρόπο.
Τα περισσότερα έργα του έχουν μια έντονη χρωματικότητα, πολλά περιγράμματα και θεατρικούς φωτισμούς.
Έχει αφήσει πίσω του 600 πίνακες, 330 λιθογραφίες, 30 αφίσες και χιλιάδες σχέδια.
«Ζωγραφίζω πράγματα όπως είναι. Δεν σχολιάζω
Γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου του 1864, στο Αλμπί, μια πόλη της νότιας Γαλλίας. Καταγόταν από μια αριστοκρατική οικογένεια, αφού ήταν γιος του Κόμη Αλφόνσου και της Κόμισας Αντέλ ντε Τουλούζ Λωτρέκ.
Οι γονείς του ήταν πρώτα ξαδέρφια, πράγμα σύνηθες εκείνης της εποχής, καθώς μέλη οικογενειών παντρεύονταν μεταξύ τους για να διατηρηθεί η περιουσία.
Αυτό το γεγονός δημιούργησε κάποιες γενετικές ανωμαλίες στον Τουλούζ Λωτρέκ, λόγω του ότι τα πόδια του σταμάτησαν να αναπτύσσονται φυσιολογικά, μετά από ρήξεις που υπέστη στο αριστερό και δεξί του πόδι, σε ηλικία 12 και 14 ετών. Το υπόλοιπο σώμα του είχε φυσιολογική ανάπτυξη σε σχέση με τα πόδια του και το ύψος του έφθανε το 1,5 μέτρο.
Ένα τέτοιου είδους πρόβλημα τον έκανε να μην μπορεί να ανταπεξέλθει σε μια συμβατική κοινωνική ζωή και τον έκανε να αφοσιωθεί περισσότερο στη ζωγραφική.
Το 1882, ο Λωτρέκ ξεκίνησε να σχεδιάζει στο εργαστήριο του γνωστού ακαδημαϊκού και ζωγράφου Λεόν Μπονά, παρόλο που ο Μπονά δεν τον δέχτηκε στην Σχολή Καλών Τεχνών, όπου δίδασκε.
Μετά από κάποια χρόνια, ο Λωτρέκ άρχισε να σπουδάζει δίπλα στον γνωστό εικαστικό Φερνάν Κορμόν, καθώς το ατελιέ του Μπονά έκλεισε. Το 1885 άνοιξε το δικό του εργαστήριο στην οδό Φονταίν, στη Μονμάρτη, με αποτέλεσμα το ατελιέ του να γίνει δημοφιλές για το μεταϊμπρεσιονιστικό κίνημα που υποστηριζόταν από πολλά περιγράμματα, έντονα χρώματα και τις ιαπωνικές στάμπες.
Από τότε η ζωή του άλλαξε ριζικά και ξεκίνησε να γίνεται γνωστός. Πολλοί καλλιτέχνες επέλεγαν αυτή την περιοχή, λόγω της φθηνής ζωής, του φθηνού ποτού, αλλά και των φθηνών μοντέλων, τις οποίες μερικές φορές τις είχαν και σαν ερωμένες.
«Έχω προσπαθήσει να κάνω ό, τι είναι αληθινό και όχι ιδανικό».
Εκείνα τα χρόνια ο Λωτρέκ άρχισε να απαθανατίζει μέσα από τον καμβά του όλα όσα συνέβαιναν τις νύχτες στα καμπαρέ. Μερικές από τις τραγουδίστριες και χορεύτριες, που απαθανατίζονταν στα έργα του, ήταν προσωπικές του φίλες.
Το 1885, επίσης, σχεδίασε την πρώτη του αφίσα για το Μουλέν Ρουζ και από τότε ξεκίνησε να έχει εμμονή με τις αφίσες και τη μέθοδο της λιθογραφίας, αλλά και να γίνεται ευρύτερα γνωστός για τις δημιουργίες του.
Δυστυχώς, ο Τουλούζ Λωτρέκ είχε μεγάλη αδυναμία στο αλκοόλ, με αρκετούς να αναφέρουν πως στο μπαστούνι του είχε κάνει μια τρύπα, για να κρύβει το ποτό του. Εργαζόταν πολλές ώρες και κοιμόταν ελάχιστα.
«Αγάπη είναι όταν η επιθυμία σου να σε ποθούν σε χτυπάει τόσο άσχημα που νιώθεις ότι θα μπορούσες να πεθάνεις εξαιτίας της».
Πέραν από το πρόβλημά του με το αλκοόλ, κατά τη διάρκεια της ζωής του, είχε προσβληθεί από σύφιλη, με αποτέλεσμα το ήδη επιβαρυμένο σώμα του να αρχίζει να καταρρέει και στις 9 Σεπτεμβρίου 1901 να αποβιώνει σε ηλικία 37 ετών.
Μερικά από τα γνωστά έργα του είναι:
Στο Μουλέν Ρουζ
Ο πίνακας απεικονίζει μια παρέα να κάθεται σε ένα τραπέζι, η οποία αποτελούνταν από τους: Έντουαρντ Ντεζαντάν, τις χορεύτριες Λα Μακαρονά, Μέι Μίλτο, αλλά και δύο φωτογράφους, τον Πωλ Σεσκό και τον Μωρίς Γκιπέρ. Ωστόσο, στο βάθος βρίσκεται ο Τουλούζ Λωτρέκ μαζί με τον Γκαμπριέλ Τατιέ ντε Σελενόρ και στη δεξιά πλευρά η Λα Γκουλί μαζί με παρέα.
Μουλέν Ρουζ: Λα Γκουλί
Όπως ήταν φυσικό, δεν θα μπορούσε να παραλειφθεί αυτή η αφίσα, διότι ήταν η αφετηρία για να γίνει αρκετά γνωστός στον περισσότερο κόσμο και ένα από τα έργα του που έχουν ξεχωρίσει.
Πρόκειται για μια λιθογραφία με έντονα χρώματα που δημιουργήθηκε το 1891. Έχουν γίνει περίπου 3.000 αντίγραφα της. Στη συγκεκριμένη λιθογραφία απεικονίζονται οι δύο πιο διάσημες χορεύτριες της εποχής εκείνης στο Μουλέν Ρουζ, η Λα Γκουλί και η Βαλεντίν "Χωρίς Κόκαλα".
Αναμφίβολα, ο Τουλούζ Λωτρέκ ήθελε να δείξει μέσα από τα έργα του τη σκοτεινή ζωή μέσα από τη ματιά του, τη νυχτερινή ζωή στα καμπαρέ, αλλά και το πώς αυτές οι γυναίκες ζούσαν εκείνη την εποχή. Παράλληλα, μέσα από τα έργα του, έδειχνε και κάποιους «ξεπεσμένους» ανθρώπους, όπως ο ίδιος τους αποκαλούσε.
