Πηγή Φωτογραφιών: Google Images
Στην γνήσια εκδοχή του, ο αθλητισμός ήταν και είναι τρόπος ζωής, μέσω του οποίου, με σκληρή δουλειά, τα άτομα που ασχολούνται με αυτόν βελτιώνονται - σωματικά και πνευματικά - όλο και περισσότερο, πετυχαίνοντας τελικά τους στόχους που θέτουν, τόσο σε αθλητικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Ο Γιώργος Παπαϊακώβου υπήρξε πανελληνιονίκης, προπονητής κλασικού αθλητισμού - στίβου, προπονητής καλαθοσφαίρισης και πετοσφαίρισης, καθηγητής στην Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση με πολλές δημοσιεύσεις στο αντικείμενό του, μα πάνω από όλα είναι ένας άνθρωπος που εκφράζει τη διαρκή του αγάπη για τον αθλητισμό και τα οφέλη, που μπορεί αυτός να αποφέρει στους νέους ανθρώπους.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο κ. Παπαϊακώβου μιλά για το πώς προέκυψε ο αθλητισμός στη ζωή του, τα παιδικά του χρόνια, τις σημαντικές στιγμές που έζησε στους αγώνες και θυμάται ακόμα και σήμερα, τις διαφορές στην εκπαίδευση ανάμεσα στο ελληνικό και το ξένο σύστημα παιδείας, αλλά και τον Κώστα Χειμωνίδη, τον αξέχαστο δάσκαλό του, ενώ, παράλληλα, μας αποκαλύπτει τους επόμενους στόχους του και στέλνει και αυτός με τη σειρά του το δικό του μήνυμα προς όλους τους νέους αθλητές.
Κύριε Παπαϊακώβου, πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια στη Χρυσούπολη;
Φτωχά και πονεμένα. Μετακομίσαμε στη Θεσσαλονίκη για το Γυμνάσιο και καλύτερες ευκαιρίες δουλειάς των γονέων.
Πως μπήκε ο αθλητισμός στη ζωή σας και πώς επιλέξατε να ασχοληθείτε με το άλμα σε μήκος; ;
Η παρότρυνση έγινε από συμμαθητές στο γυμνάσιο. Το άλμα σε μήκος προέκυψε από τον προπονητή μου Κ. Χειμωνίδη.
Οι γονείς σας σάς στήριξαν στην επιλογή σας να ασχοληθείτε με τον αθλητισμό;
Όχι ιδιαίτερα. Τόνιζαν πάντα ότι προέχει το σχολείο.
Όταν ξεκινούσατε τον αθλητισμό πιστεύατε ότι θα έχετε αυτές τις επιτυχίες;
Όχι. Με την βελτίωση που ερχόταν ανέβαιναν και οι προσδοκίες.
Έχετε αναδειχθεί πανελληνιονίκης...Σκεφτήκατε ποτέ να προχωρήσετε παραπάνω κι αν όχι γιατί;
Η προπόνηση σταμάτησε γιατί ήρθαν στο προσκήνιο οι στρατιωτικές υποχρεώσεις και αμέσως μετά η μετεκπαίδευση στη Γερμανία.
Μπορείτε να αναφέρετε κάποιες σημαντικές στιγμές σας από τους αγώνες που τις θυμάστε ακόμα και σήμερα;
Η παρότρυνση που έπαιρνα και έδινα σε συναθλητές την ώρα του αγώνα, από προσπάθεια σε προσπάθεια, ακόμη και άλλων συλλόγων.
Ποιος αθλητής ήταν για σας είδωλο, τον οποίον θαυμάζατε όχι μόνο για τις επιδόσεις του, αλλά και για τη στάση ζωής του;
Το είδωλο αθλητή και ανθρώπου ήταν ο προπονητής μου, ο Κ. Χειμωνίδης.
Πολλοί αθλητές κάνουν χρήση αναβολικών και άλλων σχετικών ουσιών για να βελτιώνουν την επίδοσή τους. Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό σαν αθλητής να δοκιμάσετε;
Σε αυτόν τον δρόμο σε οδηγούν, συνήθως, οι προπονητές. Εγώ είχα την τύχη να ακούσω από τον προπονητή μου με απλά και ξεκάθαρα λόγια για τους κινδύνους στην υγεία, αλλά και για το ηθικό αντίκτυπο μιας νίκης-απάτης.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν αθλητή, και ιδιαίτερα σε μια νεαρή ηλικία, να παραμείνει απόλυτα πειθαρχημένος σε ό,τι κάνει;
Είναι δύσκολο. Η ηλικία είναι περίεργη, το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον είναι το σημαντικότερο στήριγμα για έναν έφηβο.
Έχοντας υπάρξει αθλητής και πολλά χρόνια προπονητής πώς βλέπετε τον αθλητισμό στην Ελλάδα σήμερα; Θεωρείτε πως η αγάπη για τον αθλητισμό και όχι για την διάκριση έχει αλωθεί;
Η αγάπη για τον αθλητισμό υπήρχε και θα υπάρχει πάντα. Η τοποθέτηση υπερβολικών στόχων, για τον καθένα ξεχωριστά, είναι ο λόγος που οδηγεί σε χρησιμοποίηση παράνομων μεθόδων για την επίτευξη της νίκης και αποκόμιση κερδών.
Έχετε ασχοληθεί ως νέος με τον αθλητισμό σε επίπεδο πρωταθλητισμού, γεγονός που απαιτεί θυσίες. Θεωρείτε πως έχετε στερηθεί πράγματα από τη ζωή σας;
Σίγουρα ο έφηβος αθλητής στενοχωριέται όταν η παρέα πηγαίνει βόλτα, ενώ αυτός πρέπει να πάει για ύπνο. Στην εποχή μου οι πειρασμοί ήταν λιγότεροι, τώρα είναι περισσότεροι.
Κώστας Χειμωνίδης. Μεγάλο και ανεκτίμητο κεφάλαιο για τον στίβο και προπονητής σας. Ποια ήταν η πρώτη συμβουλή που σας έδωσε;
Πρώτος στόχος είναι το σχολείο. Δεύτερος είναι να γίνεις προσωπικότητα. Τρίτος να πετύχεις στον αθλητισμό.
Τι συμβουλή δίνατε και εξακολουθείτε να δίνετε στους αθλητές σας;
Πρώτος στόχος είναι το σχολείο. Δεύτερος είναι να γίνεις προσωπικότητα. Τρίτος να πετύχεις στον αθλητισμό.
Θα παροτρύνατε τα παιδιά σας να ασχοληθούν επαγγελματικά με τον αθλητισμό, έστω και αν αυτό ήταν σε βάρος των σπουδών τους;
Όχι. Ο γιος μου ασχολήθηκε επαγγελματικά με μικρή καθυστέρηση των σπουδών. Πάντα είχα το νου μου να μην γίνει υπερβολικά.
Ποια είναι η στάση της πολιτείας προς τους νέους αθλητές; Υπάρχουν επαρκείς δομές και κίνητρα για ένα νέο παιδί που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον αθλητισμό, οποιουδήποτε αγωνίσματος/αθλήματος;
Υπάρχει μεγάλη υστέρηση σε υποδομές. Η προσπάθεια για επαγγελματική απασχόληση με τον αθλητισμό, πρέπει να συμβαδίζει με τις ικανότητες που διαθέτει κάποιος. Γι αυτό, η όποια απόφαση πρέπει να παίρνεται στην ηλικία μετά το σχολείο.
Ως προπονητής φυσικής κατάστασης σε ομάδες καλαθοσφαίρισης ανδρών στην Α1 κατηγορία έχετε συναντήσει άτομα που ναι μεν είναι γνωστά αλλά, ως αθλητές, δεν είναι τόσο ολοκληρωμένοι παρά τη φήμη τους;
Ως αθλητές προσπαθούν να βελτιωθούν. Κάποιοι αισθάνονται ικανοποιημένοι με το επίπεδό τους και τις απολαβές που τους εξασφαλίζει αυτό.
Μπάσκετ, στίβος, βόλεϊ. Ποια είναι η μεγάλη σας αγάπη;
Ο στίβος.
Πόσο δύσκολη και απαιτητική είναι η δουλειά ενός προπονητή με δεδομένο ότι περιορίζει τον διαθέσιμο χρόνο προς την οικογένεια (ώρες προπόνησης, διάβασμα και προετοιμασία, ταξίδια);
Όλα είναι θέμα ισορροπίας και αποδοχής από την οικογένεια.
Καθηγητής σε σχολείο ή στα ΤΕΦΑΑ; Τι προτιμάτε;
Εργάστηκα ως καθηγητής σε Δημοτικό, σε Γυμνάσιο, σε Λύκειο και στο Πανεπιστήμιο. Με κέρδισε το Πανεπιστήμιο, γιατί δίνει την δυνατότητα να ολοκληρωθείς.
Το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει κατακριθεί και εξακολουθεί να κατακρίνεται αρκετά για την ποιότητα της γνώσης που παρέχει. Ως φοιτητής, αλλά και ως καθηγητής το νοιώσατε ποτέ αυτό;
Σε κάθε πανεπιστήμιο και σχολή υπάρχουν άριστοι και μέτριοι φοιτητές. Οι άριστοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να διακριθούν παντού στον κόσμο. Το επίπεδο σπουδών είναι πολύ καλό. Κάποιοι φοιτητές δεν έπρεπε να βρίσκονται εκεί. Θέμα εισαγωγής.
Έχοντας σπουδάσει και σε ελληνικό και σε ξένο πανεπιστήμιο έχετε βρει ειδοποιούς διαφορές στην εκπαίδευση των δυο κρατών;
Υπάρχουν μικρές διαφορές στην ύλη και τον τρόπο διδασκαλίας. Διαφορές υπάρχουν στην οργάνωση και στην συνέπεια των αποφάσεων.
Ελεύθερος χρόνος υπάρχει; Πώς σας αρέσει να περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας, όταν δεν ασχολείστε με τις προπονήσεις;
Είμαι στον δεύτερο χρόνο από την συνταξιοδότησή μου και ο χρόνος περνάει, ακόμη, κάπως περίεργα. Μετά από 42 χρόνια δουλειάς, δεν είναι και εύκολο να συνηθίσεις!
