Πηγή Φωτογραφιών: Google Images
Το ποδόσφαιρο με ποδήλατο είναι ένα ιδιαίτερα θεαματικό σπορ, άγνωστο στη χώρα μας, αλλά πολύ δημοφιλές και διαδεδομένο στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, τη Ρωσία και την Ιαπωνία, στην οποία, μάλιστα, το ονομάζουν «Ποδόσφαιρο Ποδηλάτου».
Μόνο στη Γερμανία οι ενεργοί αθλητές είναι περισσότεροι από 10.000, ενώ υπάρχουν περισσότερες από 420 ομάδες που ασχολούνται με αυτό το άθλημα, σε όλο τον κόσμο, το οποίο συνδυάζει με ένα μοναδικό τρόπο το ποδόσφαιρο με την ποδηλασία.
Το ομολογουμένως εντυπωσιακό θέαμα, που δεν βλέπει κανείς συχνά, πρωτοπαρουσιάστηκε το 1893 από τον Αμερικανο-Γερμανό Νίκολας Έντουαρντ Κάουφμαν, ο οποίος στην προσπάθεια του να μετακινήσει ένα σκυλί από τον δρόμο με τον τροχό του ποδηλάτου του, εμπνεύσθηκε αυτό το πρωτότυπο άθλημα, που αμέσως απέκτησε φανατικούς φίλους.
Το ποδόσφαιρο με ποδήλατο παίζεται από δύο ομάδες των 2 παικτών σε ένα ξύλινο γήπεδο διαστάσεων 12 Χ 14 μ. και ο αγώνας διαρκεί 2 επτάλεπτα με ενδιάμεση ανάπαυλα 2 λεπτών. Πριν από το παιχνίδι, γίνεται η καθιερωμένη ρίψη κέρματος για να αποφασιστεί ποια ομάδα θα ξεκινήσει πρώτη και το παιχνίδι αρχίζει με ένα λάκτισμα από το κέντρο του γηπέδου, με σφύριγμα του διαιτητή.
Όπως και στο ποδόσφαιρο, όταν μια ομάδα κάνει καθυστέρηση, ο διαιτητής κρατάει παραπάνω χρόνο, ενώ σε περίπτωση που η ομάδα συνεχίζει να καθυστερεί αδικαιολόγητα, τότε ο διαιτητής έχει δικαίωμα να αποβάλει όλη την ομάδα. Οι παίκτες ποδηλατούν, προσπαθώντας να πετύχουν όσα περισσότερα τέρματα μπορούν στην εστία των αντιπάλων τους, χρησιμοποιώντας το κεφάλι τους ή τους τροχούς του ποδηλάτου τους.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα, απαγορεύεται ακουμπήσουν τα πόδια τους στο έδαφος, με την παράβαση να τιμωρείται με φάουλ. Ο ένας από τους δύο παίκτες εκτελεί και χρέη τερματοφύλακα, υπερασπίζοντας την εστία του που είναι 2 x 2 μ.. Στην προσπάθεια τους αυτή έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν και τα χέρια τους, αν και πρακτικά είναι δύσκολο, αφού η μπάλα, η οποία έχει διάμετρο 17 ή 18 εκατοστά, ζυγίζει 600 γραμμάρια και γεμίζεται με τρίχες αλόγου, μπορεί να κινηθεί με ταχύτητα 60 χλμ/ώρα και χτυπιέται με τέτοιο τρόπο που να δυσκολεύει την απόκρουση από τον τερματοφύλακα με τα χέρια.
Εάν ένας παίκτης ακουμπήσει το πόδι του στο έδαφος, βγαίνει από το παιχνίδι και συνεχίζει , όταν επανέρχεται από την τελική γραμμή πίσω από την εστία του. Επειδή δημιουργείται αριθμητικό πλεονέκτημα, η ομάδα που μειονεκτεί, για να αποφύγει τον κίνδυνο να δεχτεί γκολ, παραχωρεί φάουλ, διακόπτοντας τη συνέχεια του αγώνα.
Τα ποδήλατα που χρησιμοποιούν οι παίκτες, διαφέρουν από τα συνηθισμένα, ζυγίζουν περισσότερο, το κάθισμα τοποθετείται πάνω από το πίσω λάστιχο, έχουν πιο απλό μηχανισμό, ώστε οι παίκτες να μπορούν εύκολα να κινούνται μπρος πίσω, έχουν σταθερές ταχύτητες και δεν έχουν φρένα, ενώ οι χειρολαβές ευθυγραμμίζονται. Το τιμόνι έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν οι αγωνιζόμενοι, να περιστρέφονται κατά 360 μοίρες, επιτρέποντας γρήγορες στροφές και απότομα σουτ στο τέρμα.
Το ποδόσφαιρο με ποδήλατο μπορεί να παιχτεί τόσο σε κλειστό όσο και σε ανοικτό χώρο, ωστόσο, οι περισσότεροι αγώνες διεξάγονται σε κλειστό χώρο. Σε ανοικτό γίνονται κυρίως αγώνες 5 ατόμων εναντίον 5 ή ακόμα και 6 εναντίον 6, με σχετικά τροποποιημένους κανονισμούς, όσον αφορά τις θέσεις των παικτών.
Κάθε χρόνο υπάρχουν πολλά τουρνουά σε επίπεδο συλλόγων που διεξάγονται στις χώρες που παίζεται το ποδόσφαιρο με μπάλα, με το άθλημα να υπάγεται στη Διεθνή Ένωση Ποδηλασίας (Union Cycliste Internationale). Οι πιο επιτυχημένοι παίχτες στην ιστορία του αθλήματος είναι οι αδελφοί Pospisil από την Τσεχοσλοβακία, που αναδείχθηκαν παγκόσμιοι πρωταθλητές 20 φορές από το 1965 έως το 1988.
