Μάρλον Μπράντο: Ο ηθοποιός - σύμβολο της τέχνης του κινηματογράφου

Με τις υποκριτικές ικανότητες, την πολυκύμαντη ζωή του και την πολιτική του δράση, ο Μάρλον Μπράντο, ο ηθοποιός που έζησε μια ζωή σαν ταινία, κατάφερε να δημιουργήσει τον δικό του μύθο που φθάνει ως τις μέρες μας.

Ο Μάρλον Μπράντο γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1924 στην Νεμπράσκα των ΗΠΑ, με την παιδική του ηλικία να στιγματίζεται από νωρίς, λόγω του αλκοολισμού των γονιών του, οι οποίοι δεν ασχολήθηκαν καθόλου με την ανατροφή των παιδιών τους. Έντεκα χρόνια μετά τη γέννησή του, οι γονείς του χώρισαν, με τον ίδιο να μετατρέπεται σταδιακά, λόγω της έλλειψης γονικής φροντίδας και αγάπης, σε ατίθασο χαρακτήρα, με ροπή σε καυγάδες και μπελάδες.

Καταφύγιο, ωστόσο, για το προβλήματά του ήταν πάντα το θέατρο, γι’ αυτό και ακολουθώντας τις δυο αδελφές του στη Νέα Υόρκη, ξεκίνησε μαθήματα αρχικά με την Στέλλα Άντλερ και, αργότερα, στο περίφημο «Actor's Studio» του Λι Στράσμπεργκ, με καθηγητή τον σκηνοθέτη Ελία Καζάν. Τα υποκριτικό του ταλέντο αναδείχθηκε πολύ γρήγορα και ο Μπράντο επένδυσε ιδιαίτερα στην τεχνική της «μεθόδου», που εφαρμοζόταν στην σχολή που παρακολουθούσε, με τους καθηγητές του να δηλώνουν έκπληκτοι από την πορεία του.

 redford2

Το θεατρικό του ντεμπούτο ήρθε το 1944 με το έργο «I Remember Mama», που ανέβηκε στο Μπροντγουέι, και του χάρισε τον χαρακτηρισμό του « πιο πολλά υποσχόμενος νέος ηθοποιός». Αμέσως μετά, εμφανίστηκε στο περίφημο θεατρικό έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Λεωφορείον ο Πόθος», με την επιλογή του για τον ρόλο του Στάνλεϊ να θεωρείται αρχικά ριψοκίνδυνη, καθώς ήταν πολύ νέος και δεν είχε την ανάλογη εμπειρία. Ωστόσο, οι φόβοι διαψεύσθηκαν και το Χόλιγουντ δεν άργησε να τον ανακαλύψει και να τον «κλέψει» από το θέατρο.

Το 1950, ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα με την ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν «The Men», ενώ ακολούθησαν έργα όπως τα « A Streetcar Named Desire», «Viva Zapata», «Julius Caesar», «The Wild One», «On the Waterfront», «The Teahouse of the August Moon», «The Young Lions» κ.ά.., κάποια από τα οποία του χάρισαν και τις πρώτες υποψηφιότητες για το βραβείο Όσκαρ.

Τελικά, ο Μπράντο κέρδισε το πρώτο Όσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία «On the Waterfront», όπου υποδυόταν έναν λιμενεργάτη και πρώην αποτυχημένο μποξέρ, ο οποίος παρά τις πιέσεις δεν δίστασε να αποκαλύψει την διαφθορά στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Η απογοήτευσή του για τη βιομηχανία του κινηματογράφου, την οποία ανέκαθεν χαρακτήριζε ως στημένη, τον απομάκρυνε από πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Η επιστροφή του σε σημαντικούς ρόλους έγινε με την εμβληματική σειρά ταινιών του Φράνσις Φορντ Κόπολα «The Godfather», τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών. Η εκπληκτική ερμηνεία του Μπράντο ως Ντον Κορλεόνε του χάρισε το δεύτερο Όσκαρ, με τον ίδιο να δημιουργεί αίσθηση, όταν δεν εμφανίστηκε στην τελετή απονομής, στέλνοντας στη θέση του μια ιθαγενή της φυλής των Απάτσι για να αρνηθεί εκ μέρους του το βραβείο, διαμαρτυρόμενος για την εικόνα που είχε πλάσει το Χόλιγουντ για τους Ινδιάνους και την κακομεταχείριση των αυτοχθόνων των ΗΠΑ.

 redford2

Την ίδια περίοδο πρωταγωνίστησε στην πολυσυζητημένη ταινία «Last Tango in Paris», η οποία προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις κριτικών για τον ερωτισμό της, ενώ μια από τις τελευταίες μεγάλες του επιτυχίες είναι ο ρόλος του σκοτεινού συνταγματάρχη Κουρτζ στο αντιπολεμικό αριστούργημα «Apocalypse Now».

«Μην τους δώσεις αυτό που περιμένουν, πάντα κάνε την έκπληξη, πιάσε τους στον ύπνο», συνήθιζε να λέει, ενώ από την αρχή της καριέρας του μελέτησε τους μεγάλους σταρ, που είδε μεγαλώνοντας, και προχώρησε στη σπουδή της μεθοδικής υποκριτικής.

 redford2

Ενεργός πολιτικά πάλεψε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για την αποκατάσταση των αυτοχθόνων Ινδιάνων των ΗΠΑ αλλά και των Aφροαμερικανών, ενώ αγάπησε με πάθος την Ταϊτή, επιλέγοντας να ζήσει εκεί για ένα μεγάλο μέρος της ζωής του.

Η προσωπική ζωή του Μπράντο υπήρξε το ίδιο ταραγμένη και θυελλώδης με την επαγγελματική του ζωή, με πολλά σκαμπανεβάσματα. Παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε έντεκα παιδιά από τις συζύγους, τις ερωμένες, αλλά και από υιοθεσία. Η καταδίκη του πρωτότοκου γιου του Κρίστιαν για τη δολοφονία του εραστή της ετεροθαλούς αδελφής του, Τσεγιέν, και η αυτοκτονία της τελευταίας, ήταν δύο γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή του και τον κατέβαλαν ψυχολογικά.

Ο ασυμβίβαστος ηθοποιός άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 80 ετών την 1η Ιουλίου 2004, στο Λος Άντζελες, με το άστρο του να μη σβήνει πότε.