Πηγή Φωτογραφιών: Pexels και Google Images
Η Μέριλ Στριπ είναι ίσως η σημαντικότερη ηθοποιός του σύγχρονου Χόλιγουντ, που μοιάζει να τα έχει όλα. Η καριέρα της όσο και η προσωπική της ζωή φαντάζουν ιδανικές, αν και η βραβευμένη με Όσκαρ Αμερικανίδα ηθοποιός δεν τα βρήκε όλα ρόδινα στη ζωή της.
Η Μέριλ Στριπ, η ερμηνεύτρια που προτάθηκε τις περισσότερες φορές για Όσκαρ και Χρυσές Σφαίρες στην ιστορία του κινηματογράφου, γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1949, στο Σάμιτ του Νιου Τζέρσεϊ. Μετά το λύκειο σπούδασε υποκριτική και θέατρο στο Βάσαρ, στο Ντάρτμουθ και στο Γέιλ, καταφέρνοντας να εμφανιστεί σε περισσότερες από 30 θεατρικές παραγωγές.
Για πρώτη φορά ανέβηκε στο θεατρικό σανίδι, το 1971, με το έργο «The Playboy of Seville» και στην τηλεόραση, το 1977, με την τηλεταινία «The Deadliest Season», ενώ την ίδια χρονιά έκανε και την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο με την ταινία «Julia».
Η Στριπ ξεχώρισε από την αρχή της υποκριτικής της καριέρας για την ευελιξία και την ικανότητά της να ενσαρκώνει χαρακτήρες από ένα μεγάλο φάσμα εθνικοτήτων και κοινωνικών στρωμάτων, υποδυόμενη ρόλους που αποκάλυπταν την υποκριτική της δεινότητα: μια Δανέζα βαρόνη, μια Βρετανίδα σύζυγο, μια Πολωνή μητέρα, μια άστεγη αλκοολική, μια απογοητευμένη αντιστασιακή.
Χωρίς να έχει την κλασική ομορφιά, κατόρθωσε από νωρίς να ταράξει τα νερά της Χολιγουντιανής κανονικότητας και να φτάσει στην κορυφή, καθώς είναι μια ηθοποιός περισσότερο γνωστή για τη φωνή και το ταλέντο παρά για την εξωτερική της εμφάνιση.
Μάλιστα σε μια οντισιόν στο ξεκίνημα της καριέρας της, ο παραγωγός Ντίνο Ντε Λαουρέντις είπε γι' αυτήν στο γιο του στα ιταλικά «είναι άσχημη. Γιατί μου έφερες αυτό το πράμα;» . Η Στριπ, γνωρίζοντας ιταλικά τού απάντησε, αφήνοντάς τον έκπληκτο: «Λυπάμαι που νομίζεις ότι είμαι πολύ άσχημη για την ταινία σου, αλλά είσαι απλά μια γνώμη σε μια θάλασσα χιλιάδων απόψεων και θα βρω άλλη».
Στο πλευρό της είχε πάντα τη μητέρα της, η οποία της είχε πει:«Μέριλ είσαι ικανή. Είσαι τόσο υπέροχη. Μπορείς να κάνεις ό,τι κι αν βάλεις στο μυαλό σου. Αν είσαι τεμπέλα, δεν θα τα καταφέρεις. Αλλά αν το βάλεις σκοπό, μπορείς να κάνεις τα πάντα». Και πράγματι, το κατάφερε, με την καριέρα της να συνοδεύεται από τεράστιες επιτυχίες, 3 Όσκαρ, 9 Χρυσές Σφαίρες και 2 βραβεία Bafta.
Το 1976, γνώρισε τον ηθοποιό Τζον Καζάλ με τον οποίο πέρασε τρία ευτυχισμένα χρόνια, πρωταγωνιστώντας σε ταινίες μαζί του, πριν η υγεία του Καζάλ αρχίσει να παίρνει την κατηφόρα, καθώς διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα. Η Στριπ τον φρόντιζε σαν να μην υπήρχε κανένας άλλος στη Γη και έμεινε δίπλα του μέχρι τον πρόωρο χαμό του, με αρκετούς φίλους και συγγενείς της να θεωρούν πως αναπόφευκτα όλα αυτά τα γεγονότα θα επηρέαζαν την καριέρα της.
Η θλίψη, όμως, δεν την κατέβαλε, δεν επέτρεψε το τραγικό συμβάν να της σταθεί εμπόδιο τόσο σε επαγγελματικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Η γνωριμία με τον σύζυγο της, τη βοήθησε να ξεπεράσει τον πόνο από την απώλεια του Καζάλ, με τον οποίον έμεινε μαζί μέχρι τέλους, αν και είχαν χωρίσει. Η σχέση με τον σύζυγό της, Ντον Γκάμερ, με τον οποίο παραμένει παντρεμένη 45 χρόνια, αποτελεί πρότυπο ιδανικού γάμου για το Χόλιγουντ, έχοντας φέρει στον κόσμο συνολικά τέσσερα παιδιά, έναν γιο και τρεις κόρες.
Μέχρι σήμερα, η εμβληματική ηθοποιός ανήκει στην εξαιρετικά ολιγομελή λίστα των ηθοποιών, κατέχοντας το ρεκόρ οσκαρικών υποψηφιοτήτων, 21, που δύσκολα θα καταρριφθεί όχι μόνο στο βραχυπρόθεσμό, αλλά και στο μακρινό, μέλλον.
Μέχρι σήμερα παραμένει ένα φαινόμενο για το αμερικανικό σινεμά, μια τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στο χώρο του θεάματος, γράφοντας τη δική της μεγάλη ιστορία χαρίζοντας σε εκατομμύρια θεατές, μοναδικές και συγκινητικές ερμηνείες, έχοντας εμφανιστεί σε περισσότερες από 70 ταινίες, σε μια καριέρα που μετρά 40 χρόνια.
Σημαντική ώθηση στην καριέρα της έδωσε η γνωριμία της με την Τζέιν Φόντα στα γυρίσματα του Julia», της πρώτης ταινίας που πήρε μέρος καθώς της άνοιξε περισσότερες πόρτες απ’ όσες πίστευε ότι υπήρχαν, όπως και η στήριξη από την Μπέτι Ντέιβις, τη γυναίκα που ακόμα πολλοί κριτικοί κινηματογράφου θεωρούν ως την κορυφαία ερμηνεύτρια όλων των εποχών, που θεωρούσε ότι ήταν άξια διάδοχός της και ότι θα εξελισσόταν στην καλύτερη Αμερικανίδα ηθοποιό.
«Να ακούς, αυτό είναι το παν. Να ακούς στη δουλειά, πριν από τη δουλειά, μετά τη δουλειά, το σύντροφό σου, τα παιδιά σου, τους φίλους σου, τους γονείς σου. Μόνο έτσι μαθαίνεις», είναι το μότο της Μέριλ Στριπ, η οποία για τα 72ά γενέθλιά της είδε μια στάση του μετρό της Νέας Υόρκης να μετονομάζεται σε «72 Streep»
