Πηγή Φωτογραφιών: Pexels και Google Images
Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ υπήρξε ο απαράμιλλα γοητευτικός γητευτής των αλόγων, ο πολιτικά ουδέτερος Χάμπελ, ο δαιμόνιος μικροαπατεώνας Τζόνι Χούκερ, ο μαχητικός δημοσιογράφος Μπομπ Γούντγουορντ, ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του Χόλυγουντ που δεν εγκλωβίστηκε ποτέ στις παλιές του δόξες, αντίθετα επέλεξε να παραμείνει μέχρι σήμερα δραστήριος σε καλλιτεχνικό και κοινωνικό επίπεδο.
Ο Τσαρλς Ρόμπερτ Ρέντφορντ Τζούνιορ γεννήθηκε στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνιας, στις 18 Αυγούστου του 1936, με την καταγωγή του να είναι βρετανική και ιρλανδική. Επιθυμώντας να έρθει σε επαφή με τον κλασικό πολιτισμό και διαφορετικές κουλτούρες, εργάστηκε στις πετρελαιοπηγές της Καλιφόρνιας, προκειμένου να μαζέψει χρήματα, για να μπορέσει να κάνει ένα ταξίδι στην Ευρώπη.
Όσο καιρό έμεινε στη Γηραιά Ήπειρο, πολιτικοποιήθηκε, συνειδητοποιώντας την πλήρη άγνοια του ως Αμερικάνου για την ταραγμένη περίοδο της δεκαετίας του 1950 και την εμπλοκή των ΗΠΑ στο εξωτερικό και τον πόλεμο της Αλγερίας. Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ, ξεκίνησε μαθήματα ζωγραφικής στο Ινστιτούτο Πρατ, στο Μπρούκλιν, κάτι που επηρέασε αρκετά τη ζωή του και τον ίδιο.
Η ενασχόληση του με την υποκριτική ήρθε κατά τύχη, έπειτα από παρότρυνση ενός φίλου του. Στην ακρόασή του, στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών της Νέας Υόρκης, κατέπληξε τους κριτές, οι οποίοι ανέφεραν πως: «διαθέτει μια φυσική άνεση στην έκφραση, ζωηρή φαντασία, ένα χάρισμα». Σύντομα, η επαφή του με την υποκριτική τον έκανε να ασχοληθεί σοβαρά με το αντικείμενο, διαγράφοντας μια λαμπερή πορεία, αφού εξελίχθηκε σε σταρ μεγάλου βεληνεκούς.
Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο έγινε στις αρχές του 1960, αλλά σημείο καμπής στην καριέρα του ήταν ο πρωταγωνιστικός του ρόλος στο γουέστερν του Τζορτζ Ρόι Χιλ «Butch Cassidy and the Sundance Kid», δίπλα στον Πολ Νιούμαν. Η ταινία ήταν η πιο επιτυχημένη εκείνης της χρονιάς και ο Ρέντφορντ σύντομα έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή αστέρια του Χόλιγουντ, μένοντας, παράλληλα, μέχρι τέλους πολύ καλός φίλος με τον Νιούμαν.
Σε όλη του την κινηματογραφική διαδρομή, ο Ρέντφορντ έπαιξε σε περισσότερες από πενήντα ταινίες, ενώ συνεργάστηκε με κορυφαία ονόματα του σινεμά, από τον Μάρλον Μπράντο, τον Κρίστοφερ Πλάμερ, τη Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, τον Πωλ Νιούμαν και τον Τζακ Νίκολσον μέχρι την Τζέιν Φόντα, τη Μέριλ Στριπ, τη Μισέλ Φάιφερ, τον Μπραντ Πιτ κ.ά..
Ο πανέμορφος «Χάμπελ» κέρδισε αρκετά βραβεία, μεταξύ των οποίων δύο Όσκαρ, ένα σκηνοθεσίας για την ταινία «Ordinary People» και ένα για τη συνολική προσφορά του στον κινηματογράφο, ένα BAFTA, δυο Χρυσές σφαίρες κ.ά., ενώ το περιοδικό TIME τον χαρακτήρισε έναν από τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο.
Μερικές από τις αξέχαστες επιτυχίες που σηματοδότησαν τη μεγάλη καριέρα του γοητευτικού ηθοποιού είναι οι: «Barefoot in the Park» (Ξυπόλητοι στο πάρκο), «The Way We Were» (Τα καλύτερα μας χρόνια), «Havana» (Αβάνα), «Butch Cassidy and the Sundance Kid» (Οι δυο ληστές), «Out of Africa» ( Πέρα από την Αφρική), «Three Days of the Condor» (Οι τρεις μέρες του κόνδορα), «Jeremiah Johnson» ( Τζερεμία Τζόνσον, ο αλύγιστος), «All the President's Men» ( Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου), «The Horse Whisperer» ( Ο γητευτής των αλόγων) κ.ά..
Παρά τη σπουδαία καριέρα του, ο Ρέντφορντ δεν επέτρεψε ποτέ στα φώτα της δημοσιότητας ή στη δουλειά του να εισβάλλουν στην προσωπική του ζωή. Το δέσιμό του με τη φύση τον οδήγησε τη δεκαετία του 1960 στην Γιούτα, όπου αγόρασε μια μεγάλη έκταση, στην οποία ζει μέχρι σήμερα. Μάλιστα, η αγάπη του για τη γη τον ευαισθητοποίησε σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, δρώντας ως ακτιβιστής για να προστατεύσει τα δάση της Γιούτα από κατασκευαστικά έργα, γεγονός για το οποίο δέχτηκε επανειλημμένες απειλές για τη ζωή του.
«Οι περιβαλλοντολόγοι είναι ελιτιστές που ενδιαφέρονται μόνο για την άγρια φύση, ενώ οι βιομήχανοι είναι λαμόγια που ενδιαφέρονται μόνο για το κέρδος. […] Ζούμε σε έναν άρρωστο πλανήτη, λόγω της συμπεριφοράς μας. Γιατί δεν τον θεραπεύουμε; Ρώτα τη Chevron, την Exxon, τη Shell. Όλα περιτριγυρίζονται γύρω από το κέρδος. Η εξαγωγή είναι βραχυπρόθεσμο κέρδος, γι’ αυτό και το μακροπρόθεσμο δεν αφορά καμία από αυτές τις εταιρείες», είναι μια από τις βαθιές πεποιθήσεις του, η οποία τον ώθησε να ιδρύσει, το 1982, το Ινστιντούτο για τη Διαχείριση Φυσικών Πόρων, μία μη κυβερνητική οργάνωση με έδρα στο Σάντανς, προκειμένου να ανοίξει ένας διάλογος με στόχο τον συμβιβασμό ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Αντί να διασκεδάζει στα κοσμικά πάρτι, μαζί με την οικογένειά του απομονωνόταν στην ορεινή Γιούτα, όπου εξάλλου ίδρυσε το Φεστιβάλ του Sundance, το σημαντικότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Αμερικής για την προώθηση του αμερικάνικου ανεξάρτητου κινηματογράφου, ταράζοντας τα νερά της αμερικανικής βιομηχανίας του σινεμά.
Παρόλη τη λάμψη που τον περιέβαλε, ο Ρέντφορντ αντιμετώπισε με θαυμαστή αξιοπρέπεια τα τραγικά γεγονότα της ζωής του: τον χαμό του πρώτου του παιδιού από το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου και τον θάνατο του δεύτερου γιου του, από καρκίνο των χοληφόρων πόρων στο ήπαρ. Όπως άλλωστε λέει και ο ίδιος: η αξιοπρέπεια βασίζεται στην ανατροφή και πλέον δεν υπάρχει στον κόσμο, γεγονός πολύ λυπηρό.»
«Ο τρόπος να αντιμετωπίσεις το χρόνο είναι να συνεχίσεις να κινείσαι! Όσο μπορώ να ακονίζω το μυαλό μου και να αποδέχομαι την πρόκληση σε ότι έρχεται στο δρόμο μου, δείχνει ότι είμαι ζωντανός! Συνεχίστε να κινείστε με ταχύτητα! Μη σταματάτε ούτε για το θάνατο!», συνηθίζει να λέει ο ακαταπόνητος Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο οποίος στα 86 του χρόνια παραμένει συνεπής στις προσωπικές επιλογές του, αγκαλιάζοντας τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του.
