Πηγή Φωτογραφιών: Pexels και Google Images
Τα ανάκτορα των ευρωπαϊκών δυναστειών, κατοικίες πριγκίπων, βασιλέων και αρχόντων, εκτός από σύμβολα ισχύος και κοινωνικής θέσης, αποτελούσαν και αποτελούν αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, που σχεδιάστηκαν και διακοσμήθηκαν από εξαιρετικούς αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες.
Ο όρος παλάτι (από τη λατινική λέξη palatium = η κατοικία του Ρωμαίου αυτοκράτορα στον Παλατίνο λόφο της Ρώμης) δηλώνει τη βασιλική κατοικία. Από τον Μεσαίωνα και μετά, η εμφάνιση της κοσμικής εξουσίας του Πάπα, οι ποικίλες μορφές διακυβέρνησης σε περιοχές της Ευρώπης, ο πλούτος που άρχισε να συγκεντρώνεται στα χέρια των Ευρωπαίων αριστοκρατών έδωσε ώθηση στην κατασκευή εντυπωσιακών ανακτόρων.
Η Γηραιά Ήπειρος στολίστηκε με μεγαλόπρεπα αναγεννησιακά ανάκτορα στη Φλωρεντία και στην Τοσκάνη, ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά σχεδιασμένα παλάτια στη Ρώμη, παλάτια με καινοτόμο διαρρύθμιση στο Παρίσι, παλάτια σε όλη την Ευρώπη με πολύπλοκες μορφές περιγράμματος, σύμφωνα με τον ρυθμό του μπαρόκ,1που περιβάλλονταν από προσεγμένα σχεδιασμένους κήπους και πάρκα.
Κάποια από αυτά τα λαμπρά οικοδομήματα είναι:
Το Ανάκτορο της Κελούζ , παλάτι του 18ου αι., βρίσκεται στην πόλη Κελούζ, της Πορτογαλικής Ριβιέρας, ένα από τα τελευταία ροκοκό2 κτήρια της Ευρώπης. Αν και είναι πολύ μικρότερο, το παλάτι αναφέρεται και ως «Πορτογαλικές Βερσαλλίες».
Αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα υπερβολικής επίδειξης του πορτογαλικού πολιτισμού, που ακολούθησε την ανακάλυψη του βραζιλιάνικου χρυσού το 1690, και καταδεικνύει τη σχεδιαστική εξέγερση ενάντια στον ρυθμό μπαρόκ που προϋπήρχε. Το παλάτι και οι ιστορικοί κήποι του είναι ένα από τα κορυφαία παραδείγματα των αρμονικών δεσμών μεταξύ του τοπίου και της αρχιτεκτονικής.
Το Ανάκτορο Χετ Λόο βρίσκεται κοντά στην πόλη Άπελντοουρν και κτίστηκε το 1686 ως βασιλικό κυνηγετικό καταφύγιο. Αποτελούσε αγαπημένη θερινή κατοικία της βασιλικής οικογένειας της Ολλανδίας, μέχρι το 1975, οπότε μετατράπηκε σε μουσείο.
Ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό του στοιχείο είναι η μνημειώδης εσωτερική σκάλα, ενώ τα δωμάτια εποχής είναι γεμάτα με τοιχογραφίες, ταπετσαρίες και αμέτρητα αντικείμενα που αντανακλούν την ολλανδική ιστορία. Οι κήποι που περιτριγυρίζουν αυτό το παλάτι έχουν αποκατασταθεί στην αρχική τους μορφή σε αυθεντικό στιλ του 17ου αι.. Ένα ακόμη παλάτι που χαρακτηρίζεται ως «Βερσαλλίες του Βορρά».
Το Ανάκτορο Πέτερχοφ βρίσκεται στην ομώνυμη πόλη, 30χλμ. δυτικά της Πετρούπολης της Ευρωπαϊκής Ρωσίας, και κτίστηκε από τον τσάρο Πέτρο Α΄ τον Μεγάλο, στα 1714-1723, για θερινή κατοικία. Το παλάτι αποτελεί τμήμα του ευρωπαϊκού οράματος του Πέτρου που, θέλοντας να ακολουθήσει το παράδειγμα των ηγεμόνων της δυτικής Ευρώπης και να τους ξεπεράσει, δημιούργησε ένα συγκρότημα, ανταγωνιστικό των γαλλικών Βερσαλλιών. Σχεδιάστηκε σε ρυθμό μπαρόκ, με ενεργή συμμετοχή διασήμων καλλιτεχνών, αρχιτεκτόνων και ειδικών κήπων από την Ευρώπη.
Μετά τον θάνατο του Πέτρου, την διακυβέρνηση του κράτους ανέλαβε η κόρη του Ελισάβετ, η οποία ολοκλήρωσε την οικοδόμηση του κτηρίου και τη διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου.
Το ανάκτορο του Πέτερχοφ περιβάλλεται από υπέροχους κήπους στολισμένους με πολυάριθμα σιντριβάνια και αγάλματα. Το πιο διάσημο σύνολο από σιντριβάνια των κήπων του παλατιούείναι το Grand Cascade (Ο Μεγάλος Καταρράκτης ) και αποτελείται από 64 διαφορετικές πηγές σιντριβανιών, πάνω από 200 χάλκινα αγάλματα, ανάγλυφα και άλλα διακοσμητικά στοιχεία.
Το Κάστρο Νόϊσβασταϊν κτίστηκε τον 19ο αι., από τον βασιλιά Λουδοβίκο Β΄ της Βαυαρίας, ανιψιό του Όθωνα, του βασιλιά της Ελλάδας, με προσωπικές του δαπάνες και δάνεια και όχι από τα δημόσια κεφάλαια της Βαυαρίας, για προσωπικό του καταφύγιο. Βρίσκεται σε λόφο, πάνω από το χωριό Σβάνγκαου, κοντά στην πόλη Φίσεν.
Σ’ αυτό το παλάτι ο Λουδοβίκος, φανατικός θαυμαστής των έργων του Βάγκερ, ήταν βασιλιάς εστεμμένος από τη χάρη του Αγίου Δισκοπότηρου, περιτριγυρισμένος από μυθικούς ήρωες των γερμανικών θρύλων και έχοντας κοντά του λίγους και έμπιστους ανθρώπους, που έβλεπαν ή συμμετείχαν στον ρόλο που επέλεγε ο βασιλιάς.
Το κάστρο δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ για κρατικές εκδηλώσεις και η επιθυμία του Λουδοβίκου ήταν να καταστραφεί μετά τον θάνατό του, κάτι που δεν συνέβη, αφού τρεις εβδομάδες μετά τον πρόωρο και μυστηριώδη θάνατο του3 βασιλιά το κάστρο άνοιξε τις πύλες του για το κοινό ως μουσείο.
Το Ανάκτορο του Βιλανόβ κτίστηκε για τον Βασιλιά Γιαν Γ΄ Σομπιέσκι στα 1677-1698 και αργότερα διευρύνθηκε από άλλους ιδιοκτήτες. Βρίσκεται στο ομώνυμο προάστιο στα νοτιοανατολικά της Βαρσοβίας, της πολωνικής πρωτεύουσας, και η πρωτότυπη αρχιτεκτονική του συνδυάζει την ευρωπαϊκή τέχνη με την ιδιαίτερη πολωνική οικοδομική παράδοση.
Αντιπροσωπεύει τον χαρακτηριστικό τύπο της μπαρόκ προαστιακής κατοικίας και περιβάλλεται στα ανατολικά από έναν όμορφο κήπο σε ημικυκλική μορφή.
Το Κάστρο Ρόζενμποργκ, ένα από τα πιο γοητευτικά κτήρια της Κοπεγχάγης, δημιούργημα του βασιλιά Χριστιανού Δ΄, ένα αναγεννησιακό κομψοτέχνημα, που κτίστηκε το 1606 ως θερινή κατοικία, και, μετά από αρκετές επεκτάσεις, ως το 1634, πήρε τη σημερινή του μορφή.
Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, στο «Κήπο του Βασιλιά», τον παλιότερο βασιλικό κήπο της Δανίας, δημιούργημα του ίδιου βασιλιά, σε ένα τοπίο που θυμίζει παραμύθι και περιβάλλεται από υπέροχους κήπους, ενώ το μονοπάτι προς την είσοδο του παλατιού φυλάσσεται από λιοντάρια με αστεία όψη.
Το Κάστρο Ρόζενμποργκ έγινε το πρώτο μουσείο στην Ευρώπη, αφιερωμένο στην εποχή του. Φιλοξενεί τις βασιλικές συλλογές (θρόνους, κοσμήματα, πίνακες, ταπετσαρίες, τοιχογραφίες, με αποκορύφωμα την αίθουσα με τα βασιλικά στέμματα στο υπόγειο του κάστρου.
1 Μπαρόκ είναι ο όρος που αναφέρεται στην καλλιτεχνική και πνευματική δημιουργία (λογοτεχνία, μουσική, εικαστικές τέχνες)στην περίοδο μετά την Αναγέννηση και έως την εποχή του Διαφωτισμού (από το 1600 έως το 1717 περίπου). Κυρίαρχο στοιχείο της τέχνης του μπαρόκ είναι η έξαρση των συναισθημάτων, η επιβλητικότητα και η υπερβολή. Στην αρχιτεκτονική του μπαρόκ πολύ μεγάλη σημασία έχουν η γλυπτική και η ζωγραφική.
2 Με τον όρο ροκοκό δηλώνεται η τεχνοτροπία που, με τη λεπτότητα των σχεδίων και τα φωτεινά χωρίς φωτοσκιάσεις χρώματα, θεωρείται ως μία αντίδραση στις υπερβολές του μπαρόκ, το οποίο και διαδέχθηκε. Αναπτύχθηκε στις αρχές του 18ου αι. κυρίως στη Γαλλία και, ως καλλιτεχνικό ρεύμα, εκδηλώθηκε κατά κύριο λόγο στη ζωγραφική, τη διακόσμηση και την αρχιτεκτονική.
3 Το 1886 είχε κριθεί ακατάλληλος να κυβερνά και είχε εγκλειστεί σε ψυχιατρείο στις όχθες της λίμνης Στάρνμπεργκ, μετά το πόρισμα τεσσάρων ψυχιάτρων. Τρεις μέρες αργότερα ο Λουδοβίκος βρέθηκε πνιγμένος στη λίμνη και παραδίπλα ο γιατρός που με τη διάγνωσή του για την παράνοια του βασιλιά οδήγησε στην εκθρόνισή του.
