Πηγή Φωτογραφιών: Pexels και Google Images
Είναι γεγονός ότι τα χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα έθιμα διαφέρουν από χώρα σε χώρα, ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες, την ιστορία, την παράδοση και τη νοοτροπία του κάθε λαού. Ωστόσο, ο Άγιος Βασίλης είναι μια αγαπημένη φιγούρα των παιδιών που υπάρχει σχεδόν σε όλες τις χώρες, χωρίς βέβαια να έχει παντού το ίδιο όνομα και τον ίδιο συμβολισμό.
Η ιστορία ξεκινά στο σημερινό Ντεμρέ της Τουρκίας, εκεί που επίσκοπος των Μύρων, τον 4ο αιώνα, ήταν ο Νικόλαος, άνθρωπος γεμάτος καλοσύνη, ο οποίος, μετά τον θάνατό του, ανακηρύχθηκε άγιος. Είναι ο προστάτης των παιδιών και των θαλασσινών. Η ιστορία του έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο, θεωρήθηκε «ο άνθρωπος του Χριστού», που παρέδιδε κρυφά παιχνίδια στα παιδιά, ρίζωσε στην Ευρώπη και έγινε προστάτης πόλεων και ανθρώπων.
Ο Άγιος Βασίλης των ορθόδοξων χριστιανών κρατάει στα χέρια του χαρτί και καλαμάρι, έχει πατρίδα την Καισάρεια της Καππαδοκίας και είναι, σύμφωνα με τον καθηγητή Λαογραφίας κ. Μηνά Αλεξιάδη, «κάτι ανάμεσα στον Μέγα Βασίλειο της Καισαρείας, έναν από τους τρεις ιεράρχες και σε ένα πρόσωπο-σύμβολο του Ελληνισμού, που έφευγε από τα βάθη της Ασίας και έφτανε παντού: από τον Πόντο μέχρι την Πελοπόννησο και από τη Μακεδονία μέχρι την Κύπρο.
Ο δικός μας Άγιος Βασίλης είναι πεζοπόρος, κρατά στα χέρια του ένα ραβδί, συζητά με όλους τους ανθρώπους στο δρόμο και εύχεται καλοτυχία και καλή χρονιά στον κόσμο. Δεν έχει σάκο, ούτε κοφίνι. Δε φέρνει δώρα, αλλά την καλοχρονιά…
Η 1η Ιανουαρίου ήταν η μέρα θανάτου του Μεγάλου Βασιλείου και έτσι η ελληνική παράδοση θεώρησε ότι ο Άγιος Βασίλης είναι εκείνος που φέρνει την καλοτυχία και ευλογεί τη χρονιά…». Είναι ο χριστιανός άγιος που αφιέρωσε σχεδόν όλη του τη ζωή στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο και που θεωρείται, στη παγκόσμια ιστορία, ως ο εμπνευστής αλλά και ο πρώτος δημιουργός της οργανωμένης φιλανθρωπίας.
Στην Ολλανδία ήταν ο Sinterklaas, ο Άγιος Νικόλαος της Ανατολής,, προστάτης του ναυτικού του Άμστερνταμ, που μοίραζε δώρα στα παιδιά τη μέρα της γιορτής του, στις 6 Δεκεμβρίου.
Οι μετανάστες Ολλανδοί έφεραν την ιστορία του στην Αμερική και εκεί γεννήθηκε ο Santa Claus, ο στρουμπουλός καλοκάγαθος ασπρομάλλης γενειοφόρος γεράκος, πάντα γελαστός, ντυμένος αρχικά στα πράσινα και αργότερα στα κόκκινα, φορτωμένος με δώρα και ευχές.
Το 1823 ο Αμερικανός συγγραφέας Κλέμεντ Κλαρκ Μουρ (1779-1863) γράφει το ποίημα Μια επίσκεψη από τον Σάντα Κλάους, όπου περιγράφει παραστατικά το έλκηθρο, τους τάρανδους που το σέρνουν με τα ονόματά τους και το χαρακτηριστικό γέλιο του αγίου. Το 1862, ο Τόμας Ναστ (1840-1902), Γερμανός που αμέσως μετά τη γέννησή του η οικογένεια του μετανάστευσε στην Αμερική, καρικατουρίστας στη Νέα Υόρκη, σχεδίασε για το περιοδικό «Harper’s Magazine» εικόνες με έναν Άγιο Βασίλη χοντρό, ψηλό, δίνοντάς του τη μορφή που αυτός έχει σήμερα, και δημιούργησε τον κόσμο στον οποίον ζούσε, με το εργαστήρι του στον Βόρειο Πόλο.
Για τους Ιταλούς είναι ο Babbo Natale, τους Άγγλους είναι ο Father Christmas, για τους Ισπανούς ο Papà Noël, για τους Γάλλους ο Père Noël, για όλους τους δηλαδή ο πατέρας των Χριστουγέννων, ενώ για τους Γερμανούς ο Weihnachtsmann, ο άνθρωπος των Χριστουγέννων, για τους Κινέζους ο Dun Che Lao Ren, ο καλός γερο-πατέρας, ο Hoteiosho των Ιαπώνων, ο αγαθός γίγαντας Γκαργκάν στην παράδοση των Κελτών.
Δεν είναι κακό τα παιδιά να πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη. Στα παιδιά αρέσουν τα παραμύθια κι ο Άγιος Βασίλης βρίσκεται στην φαντασία τους και με τον παραμυθένιο κόσμο του εξυπηρετεί κάποιες ανάγκες τους. Είναι ο καλός γεράκος που φέρνει τα δώρα και έχει υπερφυσικές δυνάμεις για να μπαίνει σε όλα τα σπίτια.
Είναι ο Άγιος Βασίλης μια φανταστική μορφή που έχει μπει για τα καλά μέσα μας και αντιπροσωπεύει, όχι μόνο για τα παιδιά αλλά και για εμάς τους μεγάλους, την αγάπη, την ευχαρίστηση να προσφέρεις χωρίς αντάλλαγμα, τη γενναιοδωρία, τον ονειρικό κόσμο του παραμυθιού.
