Πηγή Φωτογραφιών: Pexels και Google Images
Πιανίστας, συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας και μια από τις μεγαλύτερες μουσικές φυσιογνωμίες του 20ού αιώνα, ο Λέοναρντ Μπερνστάιν κατάφερε να συνδυάσει τη τζαζ, τη φολκ, τα μπλουζ και την παραδοσιακή εβραϊκή μουσική, δημιουργώντας κομμάτια που παραμένουν διαχρονικά.
Ο Λέοναρντ Μπερνστάιν γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου 1918 στο Λόρενς της Μασαχουσέτης και μεγάλωσε στη Βοστώνη, σε μια εβραϊκή οικογένεια χωρίς μουσική παιδεία. Όμως, σε ηλικία 10 ετών ανακάλυψε το πιάνο της θείας του και, όπως αποκάλυψε ο ίδιος χρόνια αργότερα, «από εκείνη τη στιγμή και μετά ήξερα ότι η μουσική θα ήταν η ζωή μου».
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, στη Φιλαδέλφεια και στο Μπέρκσαϊρ, ενώ συνέχισε τις ανώτερες μουσικές σπουδές του στη διεύθυνση ορχήστρας, έχοντας μαθητεύσει, μεταξύ άλλων, πλάι στους Πωλ Χίντερσμιτ, Άαρον Κόπλαντ και Γουόλτερ Πίνστον. Σε ηλικία 24 ετών μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου άρχισε τη λαμπρή σταδιοδρομία του, αρχικά ως αναπληρωτής του Μπρούνο Βάλτερ στη διεύθυνση της Φιλαρμονικής Συμφωνικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης.
Χάρη στο ταλέντο του, ο νεαρός τότε Λέοναρντ κατάφερε να γίνει πρωτοσέλιδο στην «The New York Times».
Διετέλεσε μόνιμος διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης από το 1957 έως το 1970, συμβάλλοντας στη σημαντική ανανέωση του ρεπερτορίου της, και μάλιστα ήταν ο μόνος που δεν προερχόταν από την Ευρώπη.
Σταθμός για την καριέρα του υπήρξε, το 1943, η «Συμφωνία του Ιερεμία», που έγραψε σε ύφος θρησκευτικής μουσικής με πλούσια μελωδικότητα και παραδοσιακό ύφος, κερδίζοντας το πρώτο βραβείο των μουσικοκριτικών της Νέας Υόρκης.
Εκτός από τα τραγούδια που έγραψε για πιάνο ή πνευστά, όπερα, θεατρικά μιούζικαλ και κινηματογραφικές ταινίες, ο Μπερνστάιν δίδαξε σε πανεπιστήμια, διάσημος για το παιδαγωγικό του ταλέντο, εμφανίστηκε σε τηλεοπτικά μορφωτικά προγράμματα, έδωσε διαλέξεις και ηχογράφησε δίσκους. Μάλιστα, το βιβλίο του the «Joy of Music», που κυκλοφόρησε το 1954, έχει τυπωθεί επτά φορές.
Μεγάλη επιτυχία σημείωσαν, επίσης, τα κονσέρτα – μαθήματά του που μεταδόθηκαν από την τηλεόραση των ΗΠΑ και αναμεταδόθηκαν στην Ευρώπη, με τον Μπερνστάιν, γνωστό για το επιδεικτικό του στυλ διεύθυνσης, να έχει κερδίσει συνολικά έντεκα βραβεία Emmy.
Το διασημότερο από τα έργα του ήταν το θρυλικό «West Side Story» , που έκανε πρεμιέρα στο Mπρόντγουεϊ με τεράστια επιτυχία το 1957, ενώ έγινε πασίγνωστο σε όλο τον κόσμο με την μεταφορά του στον κινηματογράφο, με την ομώνυμη ταινία να αποσπά δέκα Όσκαρ. Μάλιστα, ένα από αυτά, το βραβείο Β΄ Ανδρικού Ρόλου, απονεμήθηκε στον ελληνικής καταγωγής ηθοποιό και χορευτή Τζορτζ Τσακίρις.
Ακόμη, ο Μπερνστάιν, ο «διονυσιακός» μαέστρος, έγραψε και συνθέσεις θρησκευτικού και μεταφυσικού περιεχομένου, όπως οι «Ψαλμοί του Τσίτσεστερ», η Συμφωνία αρ. 3 Καντίς», «Ιερεμίας και «Η εποχή της αγωνίας».
Ο Μπερνστάιν υπήρξε ακτιβιστής για τα πολιτικά δικαιώματα, είχε εκφράσει καθαρά την αντίθεση του στον πόλεμο του Βιετνάμ και μαζί με πολλούς καλλιτέχνες βρισκόταν στη Μαύρη Λίστα, ως κομμουνιστής.
Το 1989, μαζί με άλλους καλλιτέχνες, τίμησαν τη μνήμη της εισβολής των Ναζί στην Πολωνία σε τηλεοπτική εκπομπή από τη Βαρσοβία, ενώ λίγο πριν το τέλος της ζωής του διηύθυνε στο Βερολίνο την «Ενάτη» του Μπετόβεν για την Πτώση του Τείχους, σε μία ιστορική συναυλία.
Ο Λέοναρντ Μπερνστάιν πέθανε στις 14 Οκτωβρίου 1990, στο διαμέρισμα του στη Νέα Υόρκη.
«Ήταν ο μεγαλύτερος πιανίστας μεταξύ των μαέστρων, ο μεγαλύτερος μαέστρος μεταξύ των συνθετών και ο μεγαλύτερος συνθέτης μεταξύ των πιανιστών. Ήταν μια παγκόσμια ιδιοφυΐα, ένα «μουσικό πολυκατάστημα», όπως τον αποκάλεσε ο Ιγκόρ Στραβίνσκι.
