Η μέρα που «γεννήθηκε» το Φάντασμα της Όπερας

• Αντώνης Απέργης - 2 Απριλίου 2025

Κεντρικοί πρωταγωνιστές της μαγευτικής ιστορίας είναι η νεαρή σοπράνο Κριστίν, που καλείται να τραγουδήσει στη θέση της κορυφαίας τραγουδίστριας της όπερας, το μυστηριώδες φάντασμα, ονόματι Έρικ, που λειτουργεί ως δάσκαλος και φίλος της Κριστίν, αλλά και ο παιδικός φίλος της σοπράνο, ο Ραούλ.

Ωστόσο, μια τόσο συγκλονιστική πλοκή δεν θα μπορούσε παρά να γεννήσει πολλά ερωτήματα ως προς το τι ενέπνευσε τον συγγραφέα και τον οδήγησε να το συγγράψει…

Το μυθιστόρημα, εν μέρει, είναι εμπνευσμένο από γεγονότα της Όπερας του Παρισιού, κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, και τις κατασκευαστικές δυσκολίες που υπήρξαν κατά τη διαδικασία χτισίματος του οικοδομήματος, ενώ σημαντικός παράγοντας ήταν και το… μυστήριο που προκαλούσε ο κόσμος του λυρικού τραγουδιού πίσω από τα σβηστά φώτα.

Επί της ουσίας, κάτω από την Όπερα Γκαρνιέ, υπήρχε ένα δωμάτιο με μια τετράγωνη τρύπα στη μέση και με μια σκάλα που φαίνεται να κατεβαίνει στο πουθενά. Όμως, αν διασχίσει κανείς τη σκάλα, θα οδηγηθεί σε μια λίμνη, όπου γεννήθηκε ο περίφημος μύθος με το φάντασμα, που κρύβεται σ’ αυτό το δωμάτιο. Στις διάφορες περιηγήσεις στον χώρο, ο ξεναγός δείχνει τον πολυέλαιο, που στην ιστορία του Λερού πέφτει, ενώ κατευθύνει τους επισκέπτες στην καμπίνα νούμερο 5, το ιδιωτικό μπαλκόνι του φαντάσματος, που είναι γεμάτο με υπολείμματά του.

Σύμφωνα με τις φήμες τις εποχής, ο συγγραφέας υπήρξε μπροστά στα γεγονότα που γέννησαν αυτήν την ιστορία, που όταν μια νύχτα, ένα από τα αντίβαρα του κεντρικού πολυελαίου, με βάρος λίγο μεγαλύτερο από 10 κιλά, έπεσε στο ακροατήριο και κόστισε τη ζωή στη θυρωρό της όπερας. Παράλληλα, ο Λερού είχε ακούσει μια περίεργη φήμη, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του στο κτίριο, όταν ένας από τους αρχιτέκτονες του Γκαρνιέ ζήτησε να ζήσει κάτω από το κτήριο και έκτοτε δεν τον ξαναείδε ποτέ κανείς.

Φυσικά, παρά το γεγονός ότι ο Λερού υποστήριζε θερμά την ύπαρξη του φαντάσματος, οι σύγχρονοι ερευνητές έχουν αμφισβητήσει τη θεωρία του, με τις εργασίες που έγιναν κατά τη δεκαετία του ‘90 να επιβεβαιώνουν ότι η κρύπτη διέφερε σημαντικά από αυτό που περιέγραφε ο συγγραφέας. Και φυσικά ότι δεν έζησε ποτέ κανένας άνθρωπος εκεί κάτω. Φάντασμα, όμως;