Η μέρα που ανακαλύφθηκε το καταραμένο πλοίο «Μέρι Σέλεστ»

• Αντώνης Απέργης - 16 Οκτωβρίου 2025

Το πλοίο ναυπηγήθηκε το 1861 στον Καναδά, λαμβάνοντας το όνομα Άμαζον, αλλά μετά την καθέλκυσή του, στις 18 Μαΐου του ίδιο έτους, αντιμετώπισε μια σειρά από ατυχίες, μεταξύ των οποίων ασθένειες του πληρώματος και ζημιές στο σκαρί του, καταλήγοντας να πουληθεί στον Αμερικανό Ρίτσαρτ Χάινς, ο οποίος το μετονόμασε σε Μέρι Σέλεστ. Μέσα στα επόμενα χρόνια, το σκάφος πέρασε από αρκετά στάδια αλλαγών και, τελικά, πωλήθηκε σε έναν συνεταιρισμό, στον οποίον συμμετείχε και ο καπετάνιος Μπέντζαμιν Σπούνερ Μπριγκς.

Ένα χρόνο αργότερα, στις 7 Νοεμβρίου 1872, το Μέρι Σέλεστ απέπλευσε από τη Νέα Υόρκη, με περισσότερα από 1.700 βαρέλια αλκοόλ με προορισμό τη Γένοβα της Ιταλίας, με το πλήρωμα να μετρά δέκα άτομα και, συγκεκριμένα: τον καπετάνιο Μπριγκς με τη σύζυγο και την κόρη του, αλλά και επτά ναυτικούς. Τις επόμενες δύο εβδομάδες, το πλήρωμα αντιμετώπισε δυσμενείς καιρικές συνθήκες, με την τελευταία καταχώριση στο ημερολόγιο του σκάφους να είναι αυτή της 25ης Νοεμβρίου, όταν το Μέρι Σέλεστ βρισκόταν περίπου 6 ναυτικά μίλια από τις Αζόρες. Το τι συνέβη, εκείνη τη μέρα παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστο, καθώς δέκα ημέρες αργότερα, το πλοίο εντοπίστηκε από το βρετανικό μπρίκι Dei Gratia χωρίς κανέναν επιβάτη, με όλα τα προσωπικά αντικείμενα και το φορτίο ακέραια και μοναδική απώλεια αυτή της λέμβου.

Πού εξαφανίστηκε, όμως, το πλήρωμα του Μέρι Σελέστ και γιατί έκτοτε δεν έδωσε σημάδια ζωής; Όπως ήταν φυσικό, οι μυστηριώδεις συνθήκες εγκατάλειψης του πλοίου γέννησαν αρκετές θεωρίες, με μια εξ αυτών να ανήκει στον Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, ο οποίος το 1884 δημοσίευσε το διήγημα «J. Habakuk Jephson’s Statement» για έναν από τους επιζώντες που σκότωσε τους επιβάτες του πλοίου αναζητώντας εκδίκηση. Φυσικά, πέρα από τη μυθοπλασία, άλλες θεωρίες αφορούσαν απόκοσμα φαινόμενα, αλλά και ανταρσίες, που λόγω του ότι δεν υπήρχαν σημάδια βίας ή χαμένου φορτίου αποτιμώνται ως ανίσχυρες. Παράλληλα, στοιχεία δεν υπήρχαν ούτε για τον ισχυρισμό ότι προκλήθηκε έκρηξη, αναγκάζοντας τους επιβάτες να εγκαταλείψουν το πλοίο.

Ένα από το πιο πιθανά σενάρια θέλει τον καπετάνιο Μπρικς να θεωρεί λανθασμένα ότι το πλοίο του έμπαζε νερά και, φοβούμενος ότι μπορούσε να βυθιστεί, διέταξε την εγκατάλειψή του. Ωστόσο, λόγω θαλασσοταραχής, το πλήρωμα, που ταξίδευε πλέον μέσα στη λέμβο, χάθηκε για πάντα στα κρύα νερά του Ατλαντικού.

Για την ιστορία, το Μέρι Σελέστ παρέμεινε σε λειτουργία και πέρασε από διάφορους ιδιοκτήτες τα επόμενα χρόνια, καταλήγοντας στον καπετάνιο Τζ.Σ. Πάρκερ, ο οποίος το οδήγησε σκόπιμα σε έναν ύφαλο κοντά στην Αϊτή, προσπαθώντας να εξαπατήσει μια ασφαλιστική εταιρεία. Δυστυχώς, οι Αρχές ανακάλυψαν το σχέδιό του και το πλοίο, που δεν βυθίστηκε, αλλά υπέστη ανεπανόρθωτες ζημιές, εγκαταλείφθηκε στον ύφαλο, όπου και καταστράφηκε.