Οι θρυλικές «Μάγισσες της Νύχτας» που έσπερναν τον θάνατο από αέρος
- Αντώνης Απέργης - 1 Μαρτίου 2024
Η ιδέα για τη δημιουργία του φόβου και του τρόμου του Γ' Ράιχ ανήκει στην ταγματάρχη Μαρίνα Ράσκοβα, η οποία εξουσιοδοτήθηκε να επιλέξει τις υποψήφιες για την 122η αεροπορική ομάδα, ένα σύνταγμα αεροπορίας μόνο για γυναίκες.
Η συχνά αποκαλούμενη ως η Ρωσίδα Αμέλια Έρχαρτ επιστράτευσε νεαρές γυναίκες ικανές για να πιλοτάρουν αεροσκάφη και, χρησιμοποιώντας την προσωπική της σχέση με τον Στάλιν, έλαβε την έγκριση για τη δημιουργία του συντάγματος.
Το σύνταγμα πέταξε περισσότερες από 23.000 φορές, ρίχνοντας πάνω από 3.000 τόνους βομβών και 26.000 εμπρηστικά πυρομαχικά, λαμβάνοντας μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τον τίτλο του «Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης».
Το σύνταγμα πετούσε με διπλά αεροσκάφη Polikarpov U-2 από ξύλο και καμβά, ένα σχέδιο του 1928 που προοριζόταν για χρήση ως εκπαιδευτικά αεροσκάφη, το οποίο διέθετε επίσης μια ειδική έκδοση U-2LNB για το είδος των νυχτερινών αποστολών επίθεσης κατά των ναζιστικών αεροσκαφών.
Εκμεταλλευόμενες την εξαιρετική του ικανότητα ελιγμών, αλλά και τη μέγιστη ταχύτητα που ήταν χαμηλότερη από την ταχύτητα ακινητοποίησης των γερμανικών Messerschmitt Bf 109 και Focke-Wulf Fw 190, οι «Μάγισσες της Νύχτας» αδρανοποιούσαν τον κινητήρα κοντά στο στόχο τους και σταδιακά απελευθέρωναν τη βόμβα, με μόνο τον θόρυβο του ανέμου να αποκαλύπτει την παρουσία τους.
Γι’ αυτή τους την ικανότητα, οι Γερμανοί στρατιώτες παρομοίαζαν τον ήχο που έκαναν τα αεροσκάφη των Ρωσίδων με σκουπόξυλα και ως εκ τούτου ονόμασαν τις πιλότους, οι οποίες λόγω του βάρους των βομβών και του χαμηλού ύψους πτήσης δεν έφεραν αλεξίπτωτα, «Μάγισσες της Νύχτας».
Συνολικά, 261 άτομα υπηρέτησαν στο 588ο Σύνταγμα Νυχτερινών Βομβαρδιστικών, εκ των οποίων 32 πέθαναν από διάφορες αιτίες κατά τη διάρκεια του πολέμου, συμπεριλαμβανομένων των αεροπορικών συντριβών, των θανάτων στη μάχη και της φυματίωσης.
Μάλιστα, η ανώτερη μηχανικός Σοφία Οζέρκοβα κατέστρεψε την κάρτα του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ) σε περίπτωση αιχμαλωσίας, με αποτέλεσμα όταν επέστρεψε στο Σύνταγμα να καταδικαστεί σε θάνατο από το στρατοδικείο, επειδή δεν μπορούσε να προσκομίσει την κάρτα μέλους.
Αν και αρνήθηκε να ασκήσει έφεση κατά της καταδίκης ως ένδειξη πίστης στο κόμμα, τελικά αθωώθηκε μετά από παρέμβαση του πολιτικού επιτρόπου που υπηρετούσε στη μονάδα, με αποτέλεσμα να επανέλθει στη θέση της.
Συνολικά 23 στελέχη του συντάγματος τιμήθηκαν με τον τίτλο του «Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης», δύο με τον τίτλο του «Ήρωα της Ρωσικής Ομοσπονδίας» και μία με τον τίτλο του «Ήρωα του Καζακστάν».
