Terry Pratchett, Going Postal (Εκδ. Penguin)
- Παναγιώτα Απέργη - 16 Σεπτεμβρίου 2025
Ο πολυμήχανος πλαστογράφος και καταχραστής Moist von Lipwig έχει να αντιμετωπίσει μια επιλογή ζωής: να πεθάνει δι’ απαγχονισμού ή να ξαναστήσει στα πόδια της την προβληματική ταχυδρομική υπηρεσία της Ankh-Morpork. Αυτό που δεν γνωρίζει, όμως, ο πιο αγαπητός απατεώνας του «Δισκόκοσμου» είναι ότι το να αναλάβει το ταχυδρομείο είναι άλλη μια...θανατική ποινή, αφού εκτός από τον πρόεδρο της αντίπαλης Grand Trunk Company, ο οποίος είναι τόσο γοητευτικός όσο και αδίστακτος, έχει μπει στο στόχαστρο ενός μυστηριώδους δολοφόνου, που κυκλοφορεί τις νύχτες.
«Αν κλέψεις πέντε δολάρια, είσαι ένας κοινός κλέφτης. Αν κλέψεις χιλιάδες, είσαι είτε η κυβέρνηση είτε ένας ήρωας», γράφει ο πάντα απολαυστικός Τέρι Πράτσετ, παρουσιάζοντας στους αναγνώστες του τη μεταστροφή ενός ανθρώπου που έχει, σχεδόν, τελειοποιήσει την «τέχνη» της απάτης σε κάποιον, που καταλήγει να νοιάζεται για κάτι περισσότερο πέρα από τον εαυτό του (και το κέρδος).
Βέβαια, ο Moist θα βρεθεί αντιμέτωπος με κάποιον εξίσου έξυπνο, αλλά περισσότερο αδίστακτο από αυτόν: τον πρόεδρο της Grand Trunk Company, Reacher Gilt, που διευθύνει την εταιρική αυτοκρατορία των κλακς (φανταστείτε τα σαν steampunk κινητά τηλέφωνα) στις πλάτες των κακοπληρωμένων και υποτιμημένων εργαζομένων.
Πέρα από τους άκρως ενδιαφέροντες χαρακτήρες, αυτό που κάνει ακόμη πιο γοητευτικό το μυθιστόρημα είναι η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Πράτσετ, επιλέγοντας αστεία και λογοπαίγνια, αλλά και η γραφή σε τρίτο πρόσωπο με περιορισμένη οπτική γωνία, παρουσιάζοντας στην ολότητά τους τις σκέψεις των χαρακτήρων που διαθέτουν τη δική τους «φωνή».
