Πηγή Φωτογραφιών: Pexels και Google Images
Ο Δάγκειος αιμορραγικός πυρετός, όπως είναι η πλήρης ονομασία, προκαλείται από έναν ιό, μεταδιδόμενο από τα είδη Aedes aegypti (Αιγυπτιακό κουνούπι) και Aedes Albopictus, (κουνούπι τίγρης), τα οποία τσιμπάνε τον άνθρωπο ακόμη και κατά τη διάρκεια της ημέρας, με τη μετάδοση του ιού να γίνεται από το κουνούπι στον άνθρωπο και ποτέ από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Τις τελευταίες δεκαετίες, η νόσος έχει αυξηθεί δραματικά, απασχολώντας τη δημόσια υγεία, καθώς σε περίπτωση που δεν αντιμετωπισθεί εγκαίρως μπορεί να επιφέρει ακόμη και θάνατο, ενώ σε περίπτωση έγκαιρης διάγνωσης η θνησιμότητα μπορεί να μειωθεί σε ποσοστό μικρότερο του 1%.
Η ονομασία «δάγκειος» υιοθετήθηκε το 1828, καθώς πριν από αυτήν τη χρονολογία χρησιμοποιούνταν διάφορες ονομασίες για τη νόσο, αν και σχετική αναφορά για άτομο που πιθανόν να έπασχε από δάγκειο πυρετό, υπάρχει για πρώτη φορά σε κινεζική ιατρική εγκυκλοπαίδεια από την περίοδο της δυναστείας των Τσιν (3ος π.Χ. αιώνας), ενώ μεταγενέστερες γραπτές από τον 17ο αιώνα αναφέρουν επιδημίες δάγκειου πυρετού που έπληξαν την Ασία, την Αφρική και τη Βόρεια Αμερική.

Με την εξέλιξη της υγιεινής, της διαχείρισης των αστικών υδατικών αποθεμάτων, αλλά και των μέτρων που ελήφθησαν κατά της ελονοσίας, το κουνούπι που ευθύνεται για τη διάδοση του δάγκειου ιού εξαφανίστηκε, αλλά, λόγω της κλιματικής αλλαγής και, ιδιαίτερα, της αύξησης της θερμοκρασίας, επανεμφανίστηκε.
Αν και μοιάζει με γρίπη, πρόκειται για μια σοβαρή ασθένεια, η οποία επηρεάζει τα βρέφη, τα μικρά παιδιά και τους ενήλικες και σε περισσότερες από εκατό χώρες στην Αφρική, την Αμερική, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Νοτιοανατολική Ασία και τον Δυτικό Ειρηνικό είναι πλέον ενδημική.
Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς και κυμαίνονται από έναν πυρετό – ήπιο ή υψηλό - με εξάνθημα, δυνατό πονοκέφαλο, ναυτία, εμετό, πόνο πίσω από τα μάτια, πόνους της μέσης, των μυών και των αρθρώσεων.
Η διάγνωση του δάγκειου πυρετού δεν είναι ιδιαίτερα εύκολη, μιας και μπορεί να υπάρξει σύγχυση λόγω των συμπτωμάτων και να θεωρηθεί ότι ο ασθενής φέρει κάποια άλλη λοίμωξη. Παρόλα αυτά, οι γιατροί χρησιμοποιούν εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο ιικών αντισωμάτων ή την παρουσία της λοίμωξης, με την κλινική εικόνα και τα συμπτώματα του ασθενούς να είναι ένας τρόπος διάγνωσης της νόσου.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή για τη θεραπεία από τον δάγκειο πυρετό, οι ασθενείς πρέπει να χρησιμοποιούν αναλγητικά με ακεταμινοφαίνη και να αποφεύγουν τα σκευάσματα που περιέχουν ασπιρίνη. Επίσης, πρέπει να ξεκουράζονται, να καταναλώνουν άφθονα υγρά, καθώς σε μια ανεξέλεγκτη μορφή του προκαλεί υψηλό πυρετό - διάρκειας 2 έως 7 ημερών - διόγκωση του ήπατος, μωλωπισμός του δέρματος, δερματική αιμορραγία, αιμορραγία από τη μύτη, τα ούλα και τα αυτιά και σε σοβαρές περιπτώσεις κυκλοφορική ανεπάρκεια.
Η ασθένεια συχνά αρχίζει με μια ξαφνική αύξηση της θερμοκρασίας συνοδευόμενη από έξαψη στο πρόσωπο και άλλα συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη, ενώ ο πυρετός μπορεί να φθάσει τους 41° C, ενδεχομένως ακολουθούμενος από σπασμούς και άλλες επιπλοκές.

Το γεγονός ότι δεν υπάρχει εμβόλιο για το δάγκειο πυρετό, καθιστά αναγκαία τα προληπτικά μέτρα, που είναι καλό να ακολουθούμε, όλοι για να προφυλαχθούμε από τυχόν μόλυνση του ιού και τα οποία μπορεί να είναι τα εξής:
✓ έγκαιρη πληροφόρηση από τους αρμόδιους φορείς και ευρεία χρήση εντομοκτόνων
✓ καταστροφή των πιθανών σημείων όπου γεννά το κουνούπι Aedes aegypti τα αυγά του και κυρίως των τεχνητών ταμιευτήρων νερού
✓ άδειασμα και απολύμανση των διαφόρων αντικειμένων που χρησιμοποιούνται για τη συγκέντρωση νερού (π.χ. πλαστικά δοχεία, βαρέλια, κουβάδες κ.ά.)
✓ προστασία των εσωτερικών χώρων με σήτες σε παράθυρα και πόρτες
✓ κουνουπιέρες αν κοιμόμαστε σε μέρος που δεν είναι απολύτως ασφαλές από τα κουνούπια
✓ επάλειψη του ακάλυπτου δέρματος με εντομοαπωθητικά εντός και εκτός σπιτιού
✓ ένδυση με μακριά παντελόνια και μακρυμάνικες μπλούζες.